ಇಂದು ವಾಚನಾ ದಿನ: ಏನನ್ನು, ಎಷ್ಟು ಓದುತ್ತೇವೆ: ಒಂದು ಅವಲೋಕನ

                                              

                ಕೋವಿಡ್ ಸಂಕಷ್ಟದ ಬಳಿಕ ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಎರಡನೇ ವರ್ಷದ ವಾಚನಾ ದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪುಸ್ತಕ ದಿನ ಏಪ್ರಿಲ್ 23 ರಂದು ಬರುತ್ತದೆ. ವಿಶ್ವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬರಹಗಾರ ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್ಪಿಯರ್ ಮತ್ತು ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಬರಹಗಾರ ಮಿಗುಯೆಲ್ ಡಿ ಸೆವಾರ್ಂಟೆಸ್ ಅವರ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ ಪುಸ್ತಕ ದಿನವು 1995 ರಿಂದ ಯುನೆಸ್ಕೋ ವಿಶ್ವ ಪರಂಪರೆಯ ದಿನವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಿದೆ. ಬಹುಷಃ ಇನ್ನಿದನ್ನು ಕೃತಿಸ್ವಾಮ್ಯ ದಿನ ಎಂದು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಬೇಕಾದೀತೇನೊ!

           ಪುಸ್ತಕಗಳ ಓದು ಜೀವನದ ಯಶಸ್ಸಿನ ಆಧಾರಕ್ಕೆ ಬೌದ್ಧಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಒಂದು ಸಾಧನವಾಗಿದೆ. ನಾವು ಜ್ಞಾನದ ಯಾವುದೇ ಶಾಖೆಯನ್ನು ಓದುವ ಮೂಲಕ ಪಡೆಯಬಹುದು! ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಕೊಂಬುಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಗೆದ್ದಾಗ ಮನುಷ್ಯ ಶ್ರೇಷ್ಠನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಓದುವುದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

                  " ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳೇ ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗ" ಮತ್ತು "ಓದುವುದು ದೇಹಾರೋಗ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸಿನ ವ್ಯಾಯಾಮ" ಮತ್ತು "ಓದುವಿಕೆ ಜ್ಞಾನದ ಕೀಲಿಯಾಗಿದೆ" ಎಂದು ಜಾರ್ಜ್ ಲೂಯಿಸ್ ಬೊರ್ಗೆಸ್, ಜೋಸೆಫ್ ಎಡಿಸನ್ ಮತ್ತು ಪಂಡಿತ್ ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು ಮುಂತಾದವರಿಂದ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನಗಳಾಗಿವೆ.  ಜ್ಞಾನ, ಬರವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಓದುವಿಕೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಮತ್ತು ರವಾನಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಒಬ್ಬನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಯನ್ನು ಮತ್ತೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು  ಓದಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ಲೇಖಕರ ಮನಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ. 

                 ಸಂಸ್ಕøತಿಗಳ ಸ್ಥಿರ ಹರಿವಿನಲ್ಲಿ, ಓದುವಿಕೆ ನಮಗೆ ಉನ್ನತ ಮಾನವೀಯತೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಅಂತಃಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಹೃದಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ.

        ಘಟನೆಯ ನಿಖರವಾದ ವಿವರಣೆಯು ಉತ್ತಮ ಬರವಣಿಗೆಯಾಗಿರಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಪ್ರಣಯ ವಿಷಯವನ್ನು ನೈಸರ್ಗಿಕತೆಯ ಮೂಸೆಯಲ್ಲಿ  ರೂಪಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅದು ಉತ್ತಮ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವೀಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಕೃತಿಗಳು ಅವುಗಳ ಸಮಯ-ದೇಶೀಯ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಬರೆದ ಸಮಯಕ್ಕಿಂತ ನಂತರದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಸ್ತುತತೆ, ಸ್ವೀಕಾರವನ್ನು ಗಳಿಸಿವೆ.

               ನಾವು ಆಸಕ್ತರಿಗೆ  ಲಭ್ಯವಿರುವ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಓದಲು ಸೂಚಿಸುತ್ತೇವೆ.  ಅದು ಕಡಿಮೆ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ. ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದೇ ವೇಳೆ  ತನ್ನ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಜೈವಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಲು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಬೇಕು. ನೀವು ಓದುವಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮುಳುಗಿದ್ದೀರಿ, ಹೆಚ್ಚು ಆಯ್ದವರಾಗುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ!

                   ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳನ್ನು ಓದುವುದು ಮತ್ತು ಬರೆಯುವುದು ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ. ಬರಹಗಾರ ಮತ್ತು ಓದುಗನ ನಡುವಿನ "ತಡೆ" ಬಹಳ ದುರ್ಬಲವಾಗಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅಂತಹ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳು ಓದುಗರಿಗೆ ಬರವಣಿಗೆಯ ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿರಬಹುದು. ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಬಲ್ಲ ಹೊಸ ಮಾಧ್ಯಮ ಪ್ರಸಾರಗಳೊಂದಿಗೆ, ಮೊದಲೇ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಬಾಯಿ ಮಾತು ಈಗ ಮರಳಿದೆ. ಇದರರ್ಥ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಮೌಖಿಕವಾಗಿ ಹಿಂಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಅಥವಾ ತಿಳಿಯದೆ.

                  ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಓದುವಂತೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ದೃಷ್ಟಾಂತಗಳು ಮತ್ತು ವಿವರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಓದುವ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ವಯಸ್ಕರು ತಾವು ಓದದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಲು ಅಥವಾ ನೀಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಬೇಡಿ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳು ಓದುವ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಮೇಣ ಓದುವ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಾರೆ.

                  ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಓದುಗರು ಈಗೀಗ ಉಚ್ಚರಿಸಲು ಮತ್ತು ಬುದ್ದಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದ  ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಕಾರರ ವರ್ತುಲದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ನಲುಗುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇಂದಿದೆ. ಕಥೆಯಲ್ಲಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಕೃತ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಹೀನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಇವು ಹೊಸ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ದೂರ ಸರಿದು ಪುಸ್ತಕ ರೂಪಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ವಿಪತ್ತು ರೂಪ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ.

                  ಈ “ಕವಿಗಳು” “ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಾದಿಯನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾರೆ” ಮತ್ತು “ಈ ಮಾತನಾಡದ ಆಸೆಗಳ ಆಳ ಮತ್ತು ಅಗಲ” ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದಾಗ ಜೀವ ಉಳಿಸುವ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ಭದ್ರಕೋಟೆಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಯಾರು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು? ಅವರ ನೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯವೆಂದರೆ ಬರೆಯುವುದು.ಮತ್ತು ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುವುಉದ. "ಆನೆಯ ಮೇಲೆ ಹೋಗು" ಎಂದು ನೀವು ಬರೆದರೆ, ಅದು "ಆನೆ ಹೊರಬಂದಿದೆ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

                ಉಚ್ಚಾರಾಂಶವಿಲ್ಲದ ಪದಗುಚ್ಚದ ಸಿಂಟ್ಯಾಕ್ಸ್ ಏನು? ಅವರ ನಿರರ್ಥಕ ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯವು ಹೊಸಬರನ್ನು ಓದುವ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ದೂರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ  ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಚೀನ ಲಿಪಿಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿದ್ದರೂ, ಇಂದಿನಂತೆಯೇ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕೊಂದ ಯಾವುದೇ ಕೃತಿಗಳು ಇದೆಯೇ ಎಂಬ ಅನುಮಾನವಿದೆ.

               "ಚಾಂಡಾಲಭಿಕ್ಷುಕಿ" ಯ ಶತಮಾನೋತ್ಸವ ಮುಗಿಯುತ್ತಿದೆ. ಸಂದರ್ಭವು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಅದರ ಕೆಲವು ಅವಲೋಕನಗಳು ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿವೆ.

        "ನಿನ್ನೆ ಏನು ಮಾಡಲಾಯಿತು - ಮೂರ್ಖರ ಕೆಲಸವಾಗಿರಬಹುದು. ನಾಳೆ ವಿಜ್ಞಾನ ಇರಬಹುದು - ಅದರೆ ಏಕೆ -ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕೊಲ್ಲು! ಮಾಹಿತಿ ಇಲ್ಲದೆ, ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಒಡೆಯದೆ! ಕುರುಡರನ್ನು ಕುರುಡರ ಕಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಿರಿ !!! ”

               ಇಂತಹ ಅಪಸವ್ಯ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ನಾನು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಜಾಲತಾಣದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದ್ದೆ. ಏನಿದರ ಅರ್ಥ. ಏನಿವರು ನೀಡುವ ಸಂದೇಶ. ಯಾಕೆ ಓದಬೇಕು. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ತಿವಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಓದುವವರಿಗೆ. ಓದದಿದ್ದರೆ.?!

             ಒಂದೇ ಆಳದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಆಳಗಳನ್ನು ತೆರೆಯುವ ಇಂತಹ ನಿರರ್ಥಕ ವ್ಯಾಯಾಮಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದಾಗಲೂ, ಮೇಲಿನ ಓದುಗಳನ್ನು ಅಸ್ಪಷ್ಟಗೊಳಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಲೇಖನ ಪ್ರಪಂಚ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸಂತೋಷಕರ ಸಂಗತಿ. ಆದರೆ ಸರಿಯಾದ ಓದುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಚರ್ಚೆಯಿಲ್ಲ.

                         ಇದು ದುರದೃಷ್ಟ:. 

         ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಉತ್ಸಾಹದ ಉದ್ಯಾನಗಳು ಸಮಕಾಲೀನ ಕೃತಿಗಳಿಗಿಂತ ಉತ್ತಮವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳದೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಹೇಗಾದರೂ, ಓದುವ ಕಣ್ಣೀರು ಸಾಯುತ್ತಿದೆ. ಕೋವಿಡ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಹ ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಓದುವುದು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಮಾಧಾನಕರ. ಆದರೂ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಾಮಾಜಿಕ ದುಷ್ಕøತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಮುದಾಯದ ಪ್ರಬಲ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲವೇ?

                ಕೇರಳವು ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರವಾಹದ ನಂತರವೂ ತನ್ನ ಮ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸದ ರಾಜ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆತಿರಪಳ್ಳಿ ಜಲವಿದ್ಯುತ್ ಯೋಜನೆಯು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದು, ಸೌರಶಕ್ತಿಯ ಅನಂತ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವರಿಗೆ ಜಲವಿದ್ಯುತ್ ಯೋಜನೆಯ ಆರ್ಥಿಕ ಸಾಮಥ್ರ್ಯದ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು  ಕುಕ್ಕಿಸುತ್ತಿದೆ. 

                 ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಲಾಬಿ ಅತಿರೇಕದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯ ಗಡಿಗಳ ನಡುವಿನ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಶಾಸನ ಏಕೆ ಇದೆ, ಇದರಿಂದ ಪರಿಸರ ಸಮತೋಲನವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಅಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವಂತ ನೀರು ಮರೀಚಿಕೆಯಾದಾಗಲೂ! 

               ನಮ್ಮ ಮನೆ ಪಡಸಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಲ್ಕೋಹಾಲ್ ಗಳ ಬಾಟಲಿಗಳೇಕೆ ಕುಣಿಯುತ್ತಿವೆ. ಕುಣಿಕೆಗಳಂತೆ ಎಳೆಯುತ್ತಿವೆ. ಪ್ರವಾಹ ಮತ್ತು ಅನಾವೃಷ್ಟಿಗಳು ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ದುಃಖವನ್ನು ಬಿತ್ತಿದಾಗ, ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳು ಮತ್ತು ಕರಾವಳಿಯು ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆಯಿಂದ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿರುವ ಒಂದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಏಕೆ ದಾಳಿಗೊಳಗಾಗುತ್ತಿದೆ?

     ಉನ್ನತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಕಿರೀಟ ರತ್ನವಾಗಿದ್ದಾಗ ಗೌರವ ಹತ್ಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಿರುಕುಳಗಳು ಉಬ್ಬರವಿಳಿತವನ್ನು ಏಕೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ?

      ಆರೋಗ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶತಮಾನಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನೆಗಳ್ತೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಏಕೆ ಪೀಡಿತವಾಗಿದೆ? ಭೂ ಬಳಕೆಯ ಮೇಲೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಏಕೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ?

               ಪ್ರಗತಿಪರ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಎಂದಿಗೂ ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹವಲ್ಲದ “ಹರ್ತಾಲ್” ಅನ್ನು ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ?

             ಸರ್ಕಾರದ ವೆಚ್ಚಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ಲೆಕ್ಕಪರಿಶೋಧನೆಗೆ ಏಕೆ ಒಳಪಡುವುದಿಲ್ಲ?

              ಜನರು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪೌರತ್ವಕ್ಕೆ ಏಕೆ ಬೆದರಿಕೆ ಇದೆ?

       135 ಕೋಟಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ, ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಕ್ರೋಢೀಕರಣ ಮತ್ತು ಹೂಡಿಕೆ ಸಾವಿರಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನರಿಗೆ ಏಕೆ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ?

       ಕೇರಳದ ಪಾಲಾದ ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಮೂಲ ನಿವಾಸಿ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಏಕೆ ಚ್ಯುತಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

              ಕಾಸರಗೋಡನ ಮೂಲ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಈವರೆಗೂ ಏಕೆ ಮೇಲ್ದರ್ಜೆಗೇರಿಲ್ಲ?

      ಉತ್ತರಿಸಬೇಕಾದವರು ಮೌನವಾಗಿ ಅಡಗಿರುವಾಗಲೂ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಬೇಕು; ಏಕೆಂದರೆ ಸಮಾಜದ ಅಸ್ತಿತ್ವವು ಅಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ನಿರಂತರತೆಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. 

       ಪಿಎನ್ ಪಣಿಕ್ಕರ್ ಒಬÀ್ನ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿ.

           ಅವರು ಮಾರ್ಚ್ 1, 1909 ರಂದು ಕೊಟ್ಟಾಯಂ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನೀಲಂಪೇರು ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದಪಿಳ್ಳೈ ಮತ್ತು ಪುತ್ತುವಾಯಿಲ್ ಅವರ ಕುಟುಂಬವಾದ ಜಾನಕಿಪಿಳ್ಳೈ ದಂಪತಿಗೆ ಜನಿಸಿದರು.

          ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪಡೆಯದೆ ತಮ್ಮ ಕಾಲೇಜು ಧ್ಯೇಯವನ್ನು ಪೂರೈಸಬಹುದು ಎಂದು ಅವರು ಕೇರಳಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಲಿಸಿದರು. ಓದುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅನುಕೂಲಕರ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಮತ್ತು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಸಮಯೋಚಿತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ವರಿಗೆ  ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ನಾವು ಆನಂದಿಸುವ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಜಾಲ, 1926 ರಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪಿ.ಎನ್. ಪಣಿಕ್ಕರ್  ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಫಲವಾಗಿ ನೀಲಂಪೇರುಭಗವತಿ ದೇವಾಲಯ ಸಮಿತಿಯ ಸಹಾಯದಿಂದ ಗ್ರಂಥಾಲಯವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಯಿತು. ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಚಳುವಳಿ ಮತ್ತು ಅನೌಪಚಾರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಮಿತಿ

              ಆ ಆದರ್ಶವಾದಿ ಗಾಂಧಿವಾದಿಯ ಜೀವನದ ಅವಶೇಷಗಳು ಇವು. ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಉನ್ನತಿ ಇಲ್ಲದ ಸಮಾಜವು ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಮನವರಿಕೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳು ಅಗತ್ಯವೆಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಗ್ರಂಥಾಲಯವನ್ನು ವಾಸ್ತವವಾಗಿಸಿದರು.

              ಇದು ಕೇರಳ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ನಿರ್ದೇಶನ ನೀಡಿದ ಜ್ಞಾನದ ದೀರ್ಘ ವಿತರಣೆಯ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿತ್ತು. 1945 ರಲ್ಲಿ ಅಂಬಲಪುಳದಲ್ಲಿ ನಲವತ್ತೇಳು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ ಮತ್ತು 5,000 ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಮೂಲಕ ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಆಂದೋಲನ ರಚನೆಯ ಹಿಂದೆ ಉಳಿದವುಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲದ ಬೃಹತ್ ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ ಆಕರವಾದ ನಿರ್ಣಯವಾಗಿತ್ತು.

              ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಆಂದೋಲನದ ಬೆಳ್ಳಿ ಮಹೋತ್ಸವ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ರಾಷ್ಟ್ರವ್ಯಾಪಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಭಾರತ್ ವಿಜ್ಞಾನ ಜಾತದಲ್ಲಿ ಪಿಎನ್ ಪಣಿಕರ್ ಅವರು ರಾಜ್ಯದ ಮೊದಲ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮೆರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು.

           “ಓದಿ, ಬೆಳೆಯಿರಿ, ಯೋಚಿಸಿ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಿ*

                  "ಬರೆಯಲು ಕಲಿಯಿರಿ ಮತ್ತು ದೃಢವಾಗಿರಿ"

"ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜಾಗೃತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ನಾವು ದೇಶವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು" ಎಂಬ ಸರಳ ಮತ್ತು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಘೋಷಣೆಗಳು ಕೇರಳಿಗರಿಗೆ ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಇತಿಹಾಸವು ತೋರಿಸಿದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರದ ಪುನರ್ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಎಂಬುದನ್ನು ಮನಗಂಡ ಪಣಿಕರ್ ಅವರು ದಾರ್ಶನಿಕ ಮತ್ತು ಜಾತ್ಯತೀತ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಚೇತರಿಕೆಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಕೌಶಲ್ಯದಿಂದ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ.

          ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಳವಳಿಯ ಪ್ರಚಾರಕರ ನೋವುಗಳು ಮತ್ತು ದಣಿವು  ಪಣಿಕ್ಕರ್ ಮಾಸ್ತರ್ ಗೆ  ಅಸಹನೀಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವರು ತನ್ನ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ರಥಗಳ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳ್ಳನ್ನು ನೆಡಲು ಹವಣಿಸಿದವರ ವಿರುದ್ಧ ದ್ವೇಷವನ್ನು ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಕಾರಣ ಅವರು ಅಕ್ಷರ ಸಾಮ್ರಾಟರಾಗಿದ್ದರು.